این مطلب رو حتما دوستانی که به بحث های مذهبی علاقه دارند بخونند، می خوام نظرتون رو در این مورد بدونم.
چند شب پیش ، یک نفر که خیلی باهاش رودربایستی داشتم با جمع بزرگتر از من داشت بحث مذهبی و سیاسی می کرد .(باید متذکر بشم که از این بحث ها زیاد بین افراد خانواده ی ما میشه)او بعد از صحبتش ، از من به عنوان نظر شخصی ام پرسید که کافی ست آدم فقط خوب باشه یا نه فقط اعمال واجبش رو انجام بده .از آنجایی که من جلوی چند تا بزرگتر نمی توانم خیلی خوب صحبت کنم و فکر کنم ودر واقع دست و پایم را گم می کنم، بدون فکر کردن گفتم که آدم وقتی اعمال واجبش رو انجام بده دیگه نیازی به چیزهای دیگه نیست ، جالب این بود که نظر اون جمع مخالف من بود ؛ یعنی می گفتند فقط آدم باید خوب باشه ، چون اگه آدم خوب باشه دیگه همه ی اعمال واجبش رو انجام میده.چند ساعت بعد از این اتفاق من به فکر افتادم که اصلا نه حرف من منطقی هست نه حرف آنها ، منظورم این است که نمی توانیم بگوییم آدمی که خوب است پس کار های واجبش رو صد در صد انجام میدهد و یا کسی که اعمال واجبش رو انجام میدهد پس آدم خوبی است .من خودم در این چند سال عمرم آدم های زیادی را با چشم خودم دیدم که اعمال واجبشان را خیلی خیلی خوب انجام می دادند اما از نظر اخلاقی و شخصیتی آدم درستی نبودند ، در واقع خشک مذهب بودند.در کنار آن هم آدم هایی را دیدم که شاید از لحاظ اخلاقی و رفتاری در سطح خیلی بالایی قرار داشتند اما اعمال واجبشان را انجام نمی دادند.پس در این جا از نظر من ، نه حرف من درست است نه حرف آن جمع. به نظر من این دو موضوع ؛ یعنی خوب بودن و اعمال واجب انجام دادن، مکمل یکدیگر هستند یعنی به اعتقاد بنده اعمال واجب فقط فقط برمی گردد به خدا (حق الله) اما خوب بودن هم برمی گردد به خدا و هم به مردم ، پس من نتیجه می گیرم که آدم هم باید خوب باشه و هم باید اعمالش رو انجام بده ، انجام ندادن اعمال واجب دلیل بر بد بودن آدم ها نیست و خوب نبودن آدم ها هم دلیل بر انجام ندادن اعمال واجب نیست.یک نکته ای که من در لابه لای صحبتم بهش اشاره ی خیلی خیلی کوچکی کردم این بود که هر کسی اعتقاداتی داره ، شاید اعتقاد من از نظر شما دوست عزیزی که داری این مطلب رو می خونی درست نباشه اما باید توجه داشته باشی که من این مطلب رو براساس اعتقاد خودم نوشتم و باید به اعتقادات دیگران احترام بگذاری حتی اگه از نظر شما درست نباشه. در نهایت به این جا می رسم که انسان ها از لحاظ فکر بسیار گوناگون اند ، شاید اگه من این سوال رو از چند نفر در سنین متفاوت که در خانواده های متفاوتی بزرگ شده اند بپرسم ، هیچ کدام جواب های متشابهی ندهند، ولی در کل من نظرم به این است که باید هر دو را با هم داشت چون نمی توانیم بگویییم این دو موضوع می توانند جایگزین هم شوند.