این مطلب ، بیشتر برای آدم های تعصبی است . کسانی که به اشتباه گاهی اوقات از دیگران دفاع می کنند و نمی خواهند اشتباه خود را بپذیرند .
زمانی فکر می کردم ، آدم هایی که با عنوان انسان خوب از آنها یاد می شود ، واقعا خوب هستند یا آدم های با عنوان بد واقعا بد هستند اما حالا می فهمم که هیچکس نه خیلی خوب خوب و نه خیلی بدبد هست . فقط خوب می دانم که تنها آدم های خوب روی زمین ، پیامبر ها و امامان هستند . از وقتی که به این موضوع پی بردم ، هیچ تعصبی نسبت به کسی ندارم ؛ یعنی خودم خواستم که اینطور باشم. همیشه باید یک درصد احتمال خطا را به همه بدهیم ، منظورم این است که ؛ نباید کسی را خیلی قبول داشته باشیم که اگر یک روزی کسی در مقابل ما نشست و درباره ی آن شخص صحبتی در جهت منفی کرد ، بتوانیم حرفش را با دلیل و منطق بپذیریم. نباید به خودمان تلقین کنیم که چون شخصی با خدا و مذهبی است ، دیگر لازم نیست درمورد کارهایش تامل کنیم . به نظر من لازم است که به همه گاهی شک کنیم . نمی خواهم بگویم که آدم شکاکی باشیم اما با توجه به حرف های قبلم ، هیچ آدمی از لحاظ اخلاقی به جز پیامبران و امامان که تازه خود آنها هم گاهی اوقات خطاهایی کردند ، کامل نیست . پس از شما دوست عزیزی که این مطلب رو می خوانید می خواهم ، کمی درست تر و بادقت تر به اطراف و آدم هایی که بر شما حکومت می کنند ، نگاه کنید. از هیچ چیزی که راجع به آن اطلاعات زیادی ندارید ، هیچ گاه دفاع نکنید و از هیچ چیزی بد نگویید ، چون انسان محدود است و چیزی را به طور قطع نمی داند .